بررسی میزان دینداری و ارتباط آن با سبک های هویت دانشجویان

. مقدمه: دین و دینداری تاثیر مهمی بر جنبه های جسمانی و روانی انسان دارد، یکی از جنبه های مهمی که ارتباط قابل توجهی با دینداری دارد هویتی است که افراد در دوره نوجوانی و جوانی کسب می کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان دینداری در بخشی از جامعه دانشجویان و بررسی ارتباط میان ابعاد مختلف دینداری با سبک های هویتی جوانان است. روش: نمونه پژوهش حاضر از 436 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور تهران که به مقیاس گسترش‏یافته سنجش هویت من و پرسشنامه دینداری پاسخ دادند، تشکیل شد. یافته‏‏ها: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که میزان دینداری در نمونه حاضر در حد بالایی است، هر چند که میانگین دو بعد اعتقادی و تجربی از دو بعد مناسکی و پیامدی بالاتر بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که سبک های هویتی موفق و زود شکل گرفته با تمامی ابعاد دینداری ارتباط مثبت دارند و سبک هویتی به تعویق افتاده نیز با تمامی ابعاد دینداری ارتباط منفی داشت. نتیجه‏‏گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که دینداری با سبک های هویتی افراد و نحوه پردازش شناختی آنان ارتباط تنگاتنگی دارد و افرادی با سبک های هویتی موفق و زود شکل‎گرفته تعهد بیشتری به باورهای مذهبی دارند که یا خود بر اساس کاوش های شخصی به آنها دست پیدا کرده اند و یا از دیگران مهم خود کسب کرده اند. کلیدواژه‏‏ها. مقدمه: دین و دینداری تاثیر مهمی بر جنبه های جسمانی و روانی انسان دارد، یکی از جنبه های مهمی که ارتباط قابل توجهی با دینداری دارد هویتی است که افراد در دوره نوجوانی و جوانی کسب می کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان دینداری در بخشی از جامعه دانشجویان و بررسی ارتباط میان ابعاد مختلف دینداری با سبک های هویتی جوانان است. روش: نمونه پژوهش حاضر از 436 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور تهران که به مقیاس گسترش‏یافته سنجش هویت من و پرسشنامه دینداری پاسخ دادند، تشکیل شد. یافته‏‏ها: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که میزان دینداری در نمونه حاضر در حد بالایی است، هر چند که میانگین دو بعد اعتقادی و تجربی از دو بعد مناسکی و پیامدی بالاتر بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که سبک های هویتی موفق و زود شکل گرفته با تمامی ابعاد دینداری ارتباط مثبت دارند و سبک هویتی به تعویق افتاده نیز با تمامی ابعاد دینداری ارتباط منفی داشت. نتیجه‏‏گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که دینداری با سبک های هویتی افراد و نحوه پردازش شناختی آنان ارتباط تنگاتنگی دارد و افرادی با سبک های هویتی موفق و زود شکل‎گرفته تعهد بیشتری به باورهای مذهبی دارند که یا خود بر اساس کاوش های شخصی به آنها دست پیدا کرده اند و یا از دیگران مهم خود کسب کرده اند.